ป่าสลัดได	จุดชมทิวทัศน์ผาแดง
จุดชมทิวทัศน์เทือกเขาบรรทัด	รอยจารึกพระบรมราชโองการ ศาล ร.5
ละลุ	ลานหินตัด
เขายักษ์	กลางดง

ทางเดินศึกษาธรรมชาติ ⇔  ชมพรรณไม้ ⇔ ดูนก/ดูผีเสื้อ ⇔ ตั้งแคมป์พักแรม

เส้นทางศึกษาธรรมชาติ
เส้นทางศึกษาธรรมชาติป่ากลางดงหิน
     พืชบนดงหินทรายขนาดใหญ่กว่า 1 ตารางกิโลเมตร ที่ซุกซ่อนเรื่องราวอันซับซ้อนให้ค้นหา อาทิ ต้นไม้นอกคอกแห่งป่าดงดิบ ตะแบกไม้โตเร็ว ป่าหลากสีชีวิตที่ต้องปรับตัว เฟิร์นกระแตไต่หิน ชีวิตป่าโคกสวนหิน และไทรโตได้แม้บนก้อนหิน
     เส้นทางนี้มีความยาวประมาณ 600 เมตร มีลักษณะค่อนข้างราบ ใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 45 นาที ควรสวมรองเท้าหุ้มส้นแต่งกายให้มิดชิด หากพกสมุดบันทึก แว่นขยาย กล้องถ่ายรูปติดตัวไปด้วยจะช่วยให้ท่านสนุกกับการค้นหาเรื่องราวอันซับซ้อนได้เร็วขึ้น

ไม่มีร้านค้าร้านอาหาร นักท่องเที่ยวควรจัดเตรียมไป
 

1. บริเวณที่ทำการอุทยานแห่งชาติ                                                 AIS, TRUE-DTAC
2. บริเวณหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติตาพระยาที่ ตย.4(กลางดง)    ไม่มีสัญญาณ
3. บริเวณจุดชมวิวผาแดง                                                               AIS, TRUE-DTAC

ที่ทำการอุทยานแห่งชาติตาพระยา
หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ ตย.1 (ทัพไทย)
หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ ตย.2 (โนนดินแดง)
หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ ตย.3 (อ่างเมฆา)
หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ ตย.4 (กลางดง)
หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ ตย.5 (บาระแนะ)
หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ ตย.6 (หนองผักแว่น)

            อุทยานแห่งชาติตาพระยา ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของที่ราบสูงโคราช มีลักษณะพื้นที่ค่อนข้างยาว วางตัวในแนวทิศตะวันตก–ตะวันออก จากเทือกเขาบรรทัดจนไปถึงเทือกเขาพนนมดงรัก สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 206–579 เมตร ความลาดชันเฉลี่ยทั้งพื้นที่ร้อยละ 35 ยอดเขาที่สูงที่สุดในบริเวณอุทยานแห่งชาติตาพระยาอยู่ทางด้านทิศตะวันตก ได้แก่เขาพรานนุช ซึ่งสูง 579 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง ทางด้านเหนือของเทือกเขาบรรทัดมีลักษณะลาดยาวไปทางทิศเหนือ ส่วนทางด้านใต้เป็นผาชัน ลงไปสู่ที่ราบต่ำ 
            จากลักษณะภูมิประเทศดังกล่าว จึงมีลำน้ำลำห้วยหลายสายไหลจากเทือกเขาในอุทยานแห่งชาติไปทางด้านทิศเหนือ ได้แก่ ลำนางรอง ลำจังหัน ลำปะเทีย ห้วยซับกระโดน (ไหลลงลำนางรอง) ห้วยตรุมะเมี่ยง และห้วยแห้ง (ไหลลงลำจังหัน) ห้วยหิน ห้วยดินทราย และห้วยนาเหนือ (ไหลลงลำปะเทีย) รวมทั้งห้วยพลู ห้วยเมฆา ห้วยโอบก และห้วยไฟไหม้ และมีลำน้ำที่ไหลจากทิศตะวันตกของอุทยานแห่งชาติไปทางตอนใต้ของอุทยานแห่งชาติ 1 สายหลัก ได้แก่ ลำสะโตน 

            สภาพภูมิอากาศโดยทั่วไปของภูมิภาคนี้ อยู่ภายใต้อิทธิพลของลมมรสุมตะวันออกเฉียงใต้ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ ในช่วงฤดูลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ตั้งแต่กลางเดือนพฤษภาคม-เดือนตุลาคม ความชุ่มชื้นจะถูกพัดพามาจากทะเลอันดามันและอ่าวไทย จนทำให้พื้นที่บริเวณนี้ได้รับปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อเดือนวัดได้ระหว่าง 100 มิลลิเมตร ถึง 140 มิลลิเมตร ในฤดูลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ เทือกเขาพนมดงรักจะปะทะกับลมมรสุม และทำให้ฝนตกในบริเวณด้านที่รับลมมากกว่าด้านไม่รับลม ฤดูกาลมี 3 ฤดู ได้แก่ ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนเมษายน ฤดูฝนตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม และฤดูหนาวตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึงเดือนมกราคม สำหรับอุณหภูมิเฉลี่ยตลอดทั้งปีสูงสุดประมาณ 39.8 องศาเซลเซียส อุณหภูมิต่ำสุดประมาณ 14.3 องศาเซลเซียส 
            อย่างไรก็ตามปริมาณฝนในพื้นที่ยังขึ้นอยู่กับว่าอยู่ทางทิศใดของเทือกเขาพนมดงรักด้วย หากอยู่ในแนวปะทะของเทือกเขาพนมดงรักจะทำให้ฝนตกในบริเวณด้านที่รับลมมากกว่าด้านไม่รับลม สำหรับฤดูหนาวเป็นช่วงที่ได้รับอิทธิพลของลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนืออุณหภูมิ เท่ากับ 24.9-27.7 องศาเซลเซียส 

ลักษณะทางพืชพรรณ 
            พื้นที่อุทยานแห่งชาติตาพระยามีพื้นที่ป่าไม้ประมาณ 77 เปอร์เซ็นต์ หรือประมาณ 300,000 ไร่ ซึ่งยังไม่รวมพื้นที่ที่เป็นทุ่งหญ้าและไม้เล็กๆโดยได้จำแนกพื้นที่ป่าออกเป็น 4 ชนิด ดังนี้ 
            1. ป่าดิบชื้น กระจายอยู่บริเวณตอนกลางของอุทยานแห่งชาติ ครอบคลุมพื้นที่ร้อยละ 49 ของพื้นที่ป่าไม้ ชนิดพรรณไม้ที่พบส่วนใหญ่เป็นไม้ในวงศ์ไม้ยาง เช่น ยางกล่อง ยางขน ยางเสียน ทะโล้ เป็นต้น 
            2. ป่าดิบแล้ง พบกระจายในพื้นที่ราบทางด้านทิศตะวันตกและด้านใต้ ส่วนทางด้านตะวันออกพบกระจายอยู่เล็กน้อย มีพื้นที่ร้อยละ 20 ของพื้นที่ป่าไม้ ชนิดไม้ที่สำคัญ เช่น ยางแดง ยางนา ตะเคียนหิน ตะเคียนทอง ตะแบก มะค่าโมง สมพง เป็นต้น 
            3. ป่าเบญจพรรณ กระจายอยู่ทางด้านตะวันออกของพื้นที่อุทยานแห่งชาติ มีพื้นที่ร้อยละ 2 ของพื้นที่ป่าไม้ ชนิดไม้ที่สำคัญ เช่น ตะแบก ประดู่ แดง ตะเคียนหิน มะค่าแต้ มะค่าโมง เป็นต้น 
            4. ป่ารุ่นสอง / ไร่ร้าง / ป่าละเมาะ เป็นสภาพป่าที่ขึ้นทดแทนพื้นที่ป่าที่ถูกบุกรุกแผ้วถางและปล่อยทิ้งร้าง พบทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือและด้านใต้ของพื้นที่อุทยานแห่งชาติ 

ทรัพยากรสัตว์ป่า 
            ผลการสำรวจข้อมูลภาคสนาม พบสัตว์ป่าทั้งหมด 327 ชนิด โดยมีสัตว์ป่าชนิดที่ชุกชุมมาก 14 ชนิด ประกอบด้วย สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 2 ชนิด นก 10 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 1 ชนิด และสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 1 ชนิด สัตว์ป่าที่ชุกชุมมาก เช่น กระรอกหลากสี นกเขาใหญ่ จิ้งจกหางแบน และกบหนอง เป็นต้น ชุกชุมปานกลาง จำนวน 68 ชนิด ประกอบด้วย สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 8 ชนิด นก 48 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 7 ชนิด และสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 5 ชนิด สัตว์ป่าที่มีความชุกชุมปานกลาง เช่น กระแตเหนือ นกแขกเต้า กิ้งก่าหัวแดง และอึ่งน้ำเต้า เป็นต้น สัตว์ป่าสวนใหญ่มีความชุกชุมน้อย มีจำนวน 245 ชนิด ประกอบด้วย สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 32 ชนิด นก 169 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 29 ชนิด และสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 15 ชนิด สัตว์ที่มีความชุกชุมน้อย เช่น ลิงกัง งูลายสาบคอแดง และปลาจิ๋วลายแต้ม

            รถยนต์ การเดินทางไปยังอุทยานแห่งชาติตาพระยา สามารถเดินทางโดยรถยนต์ คือจากกรุงเทพฯไปยังอำเภออรัญประเทศ ระยะทาง 245 กิโลเมตร แล้วใช้เส้นทาง อรัญประเทศ – นางรอง เส้นทางหลวงหมายเลข 3068 ผ่านอำเภอตาพระยา ถึงบ้านช่องเขาตะโก รวมระยะทาง 77 กิโลเมตร ถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติตาพระยา

ที่ทำการอุทยานแห่งชาติตาพระยา