ลักษณะภูมิประเทศ

         วนอุทยานภูสิงห์-ภูผาผึ้ง เป็นพื้นที่ที่มีภูเขาหลายลูก สลับกัน ทั้งลูกน้อยใหญ่เชื่อมติดต่อกัน โดยมีที่ทำกินของชาวบ้านเป็นแนวเขตกั้น  มีพื้นที่ป่าราบค่อนข้างน้อย ในอดีตเป็นพื้นที่สีชมพู โดยที่ชาวบ้านที่อาศัยอยู่แถบรอบๆ เรียกภูเขาว่า “ภู” โดยภูเขาในเขตวนอุทยาน มีชื่อเรียกที่เด่นๆ ดังนี้ อาทิ (1) “ภูแสงเพชร”หรือ “ภูขาม” เป็นภูเขาที่บริเวณยอดเขาเป็นบริเวณที่ตั้ง วัดถ้ำแสงเพชร วัดหนองป่าพง สาขาที่ 5 มีสภาพป่าที่อุดมสมบูรณ์ (2) “ภูตู๋” เป็นชื่อที่ชาวบ้านเรียกติดต่อกันมาแต่โบราณ (3) “ภูผาผึ้ง” เป็นชื่อภูเขาที่ชาวบ้านเรียกมาตั้งแต่บรรพบุรุษ สาเหตุที่เรียกว่าภูผาผึ้งเนื่องจาก ภูเขาลูกนี้มีหน้าผาสูงชัน และบริเวณใต้หน้าผามีผึ้งมาอาศัยสร้างรังอยู่ และปัจจุบันก็ยังมีผึ้งอาศัยอยู่ (4) “ภูสิงห์”เป็นภูเขาที่สูงที่สุดของวนอุทยานเป็นพื้นที่มีสภาพป่าอุดมสมบูรณ์ เป็นเทือกเขาที่เชื่อมติดกันจากภูผาผึ้ง สาเหตุที่เรียกว่าภูสิงห์ คนแก่คนเฒ่าในละแวกนั้นได้ กล่าวว่า ในอดีตเป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ทั้งสภาพป่า และสัตว์ป่า และบริเวณภูสิงห์ เป็นพื้นที่มีความเร้นลับหากใครเข้าไปจะถูกผีหรือเจ้าป่าเจ้าเขาเข้าสิงห์ชาวบ้านจึงเรียกว่า “ภูสิงห์” (5) “ภูถ้ำยาว” เป็นเทือกเขาที่เชื่อมต่อจากภูสิงห์ บริเวณภูถ้ำยาว มีถ้ำลึกลงไป มีความยาวประมาณ 200 เมตร  มีน้ำไหลผ่านไปในถ้ำ โดยเฉพาะในช่วงหน้าฝน และวนอุทยานภูสิงห์-ภูผาผึ้ง ยังมีภูเขาเล็กใหญ่อีก คือ ภูเอ็น ภูโจด ภูพริก ภูนกยูง ต่อเนื่องกันไป