ลักษณะภูมิประเทศ

          เป็นภูเขาสลับซับซ้อน มีทิวทัศน์ที่สวยงาม เมื่ออยู่บนยอดเขาสามารถมองเห็นแม่น้ำโขง และสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 300 - 800 เมตร จุดที่สูงที่สุดอยู่ที่ภูยาอ่าว สูงจากระดับน้ำทะเล 851 เมตร มีสภาพเป็นป่าธรรมชาติป่าเบญจพรรณ และป่าเต็งรัง มีลำห้วยย่อยหลายสายไหลลงสู่ห้วยตาดเสริม ห้วยน้ำไพร ห้วยน้ำฮวย พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าอนุรักษ์โซนซี เป็นพื้นที่ป่าต้นน้ำ ชั้นคุณภาพลุ่มน้ำ ชั้น 1เอ 1บี และชั้น 2 ลักษณะดินส่วนใหญ่เป็นดินลูกรังในป่าเต็งรัง และดินร่วนปนทรายในป่าดิบแล้ง และป่าเบญจพรรณ หินที่พบส่วนใหญ่เป็นหินทราย

ชนิดหินและดิน

          ลักษณะดิน กลุ่มชุดดินที่พบส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มชุดดินที่ 25 และกลุ่มชุดดินที่ 49 ลักษณะดินส่วนใหญ่เป็นดินร่วนปนทราย หรือดินร่วนปนดินเหนียว ดินสีน้ำตาลอ่อน สีเหลืองหรือแดง บางแห่งอาจพบจุดประสีหรือศิลาแลงอ่อนในชั้นดินล่าง เกิดจากวัตถุต้นกำเนิดพวกตะกอนลำน้ำหรือจากการสลายตัวผุพังของหินเนื้อหยาบ พบบริเวณพื้นที่ค่อนข้างราบเรียบจนถึงพื้นที่ลูกคลื่นลาดลอน ส่วนใหญ่มีความลาดชัน 2 - 5 เปอร์เซนต์ เป็นดินตื้นถึงดินลึก มีการระบายน้ำดี ดินมีความอุดมสมบูรณ์ตามธรรมชาติต่ำ ปฏิกิริยาดินเป็นกรดถึงกรดจัด

          ลำดับชั้นหิน (STRATIGRAPHY) ประกอบด้วยหินตะกอนอายุต่างๆ ตั้งแต่ยุคไซลูเรียน - ดีโวเนียน ถึงยุคครีเทเชียส - เทอร์เชียรีของกลุ่มหินโคราช ตลอดจนตะกอนอายุควอเทอร์นารี หินเหล่านี้สามารถแยกออกจากกันได้ โดยอาศัยลักษณะและส่วนประกอบของเนื้อหิน การวางตัวของชั้นหิน สภาพแวดล้อมของการสะสมตะกอน ตลอดจนซากดึกดำบรรพ์ต่างๆ