น้ำปาด
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าน้ำปาด
(Nam Pat Wildlife Sanctuary)
 |
 |
| อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในประเทศไทย (2560) |
ความเป็นมา
พื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติน้ำปาด เป็นพื้นที่ป่าที่ยังคงความอุดมสมบูรณ์ มีแหล่งน้ำ แหล่งอาหารที่หลบภัยของสัตว์ป่า มีสัตว์ป่านานาชนิดอาศัยอยู่ซุกชุม กรมป้าไม้จึงมีคำสั่งที่ 2129/2537ลงวันที่ 7 ธันวาคม 2537 ให้นายอนุชา หาญสดา นักวิชาการป่าไม้ 5 ไปสำรวจและควบคุมพื้นที่ เพื่อดำเนินการประกาศเป็นเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่า โดยได้มีพระราชกฤษฎีกากำหนดเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าน้ำปาด เมื่อวันที่ 5 กันยายน 2544 >>คลิก<<
ภูมิประเทศ
เป็นภูเขาสูงสลับซับซ้อนต่อเนื่องกันไปวางตัวในแนวทิศตะวันออกเฉียงเหนือสู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้มียอดเขาสูงที่สำคัญ ได้แก่ เขาแด่น ภูหนองโดน ภูหุด และ ภู่หลวง สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1.041 เมตร 1.027 เมตร 1.043 เมตรและ 1,044 เมตร ตามลำดับ มีลำน้ำที่สำคัญ ได้แก่ ลำน้ำปาด ลำน้ำสาขาของแม่น้ำน่าน มีต้นกำเนิดอยู่ทางทิศตะวันตกของพื้นที่ ภูมิอากาศแบ่งเป็น 3 ฤดู คือ ฤดูร้อน ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ ถึงเดือนเมษายนอุณหภูมิโดยเฉลี่ย 37 องศาเซลเซียส ฤดูฝน ระหว่างเดือนพฤษภาคม - เดือนตุลาคม ฤดูหนาว ระหว่างเดือนพฤศจิกายน - เดือนมกราคม อุณหภูมิโดยเฉลี่ยประมาณ 27 องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงสุดที่ 42 องศาเซลเซียส และต่ำสุดที่ 13 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรายปี 1,100 มิลลิเมตร
ความหลากชนิดของสัตว์ป่า
- ความหลากชนิด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 41 ชนิด นก 140 ชนิด สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 9 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 17 ชนิด
- ใกลัสูญพันธุ์อย่างยิ่ง (CR) 1 ชนิด ได้แก่ กระรอกสามสี
- ใกล้สูญพันธุ์ (EN) 2 ชนิด ได้แก่ ลิ่นจีน และเสือโคร่ง
- มีแนวโน้มใกลัสูญพันธุ์ (MU) 8 ชนิด ได้แก่ ค่างดำ ชะนีมือขาว เสือดาว/เสือดำ เสือปลา เสือไฟ หมาจิ้งจอก หมาใน และหมีควาย
ชนิดป่าไม้
ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง และป่าดิบขึ้น
แผนผังที่ตั้ง