ซับลังกา
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าซับลังกา
(Sap Langka Wildlife Sanctuary)
 |
 |
| อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในประเทศไทย (2560) |
ความเป็นมา
ป่าซับลังกา ประกาศเป็นป่าสงวนแห่งชาติ ตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 66 (พ.ศ. 2502) แต่ปรากฏมีการลักลอบตัดไม้ล่าสัตว์ และเก็บหาของป่าเป็นจำนวนมาก ทำให้สภาพป่าเสื่อมโทรม ประกอบกับมีราษฎรเข้าครอบครองพื้นที่บริเวณที่ราบเกือบทั้งหมด จังหวัดลพบุรีร่วมกับกรมป่าไม้เห็นควรอนุรักษ์ป่าผืนนี้ซึ่งเป็นป่าแหล่งสุดท้ายของจังหวัด และเป็นต้นน้ำลำสนธิสาขาของแม่น้ำป่าสั่ก จึงได้อพยพราษฎรที่บุกรุกเข้าไปอยู่อาศัยและทำกินบริเวณดังกล่าว ออกมาอยู่ในที่จัดให้ไว้ในรูปโครงการหมู่บ้านป่าไม้ซับลังกา แล้วเสร็จปี 2528 และดำเนินการปลูกป่าทดแทน จากนั้นจึงได้ดำเนินการจัดตั้งเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าซับลังกา และได้มีพระราชกฤษฎีกากำหนดเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเมื่อปี 2529 >>คลิก<<
ภูมิประเทศ
พื้นที่ตั้งอยู่บนรอยต่อ 3 จังหวัด (จังหวัดลพบุรี จังหวัดชัยภูมิ จังหวัดเพชรบูรณ์) เป็นเทือกเขาสองแนวขนานกันทอดตัวยาวตามแนวทิศเหนือมาใต้ ระดับความสูงจากน้ำทะเลปานกลาง 140-846 เมตร ยอดเขาที่สูงที่สุด คือ เขาพังเหย บริเวณกลางพื้นที่เป็นหุบเขาโดยมีลำสนธิไหลผ่านจากทิศเหนือไปใต้ขนานกับเทือกเขาทางทิศตะวันออก คือ เขาพังเหย ซึ่งเป็นแนวเขตติดต่อกับจังหวัดชัยภูมิและเขตที่ราบสูงโคราช ส่วนเทือกเขาทางตะวันตกประกอบด้วยภูเขาสลับซับซ้อนเป็นแนวเขตอยู่ติดกับอำเภอวิเชียรบุรี และอำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ ภูมิอากาศ ลักษณะภูมิอากาศแบ่งเป็น 3 ฤดู คือ ฤดูฝนประมาณเดือนพฤษภาคม-ตุลาคมปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรายปีประมาณ 168-450 มิลลิเมตร อากาศหนาวเดือนพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ และฤดูร้อนประมาณเดือนมีนาคม-เมษายน อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ 20 - 38 องศาเซลเซียส
ความหลากชนิดของสัตว์ป่า
- สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 29 ชนิด นก 78 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 22 ชนิด สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 8 ชนิด
- ใกลัสูญพันธุ์อย่างยิ่ง (CR) 1 ชนิด ได้แก่ เสือกระต่าย
- ใกลัสูญพันธุ์ (EN) 1 ชนิด ได้แก่ ช้างป่า
- มีแนวโน้มใกลัสูญพันธุ์ (VU) 3 ชนิด ได้แก่ หมาจิ้งจอก เสือปลา และหมีควาย
ชนิดป่าไม้
ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าดงดิบ ป่าไผ่
แผนผังที่ตั้ง