คลองนาคา
(เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองนาคา)
(Khlong Nakha Wildlife Sanctuary)
 |
 |
| อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในประเทศไทย (2560) |
ความเป็นมา
ป่าคลองนาคา จังหวัดระนอง เป็นป่าที่ยังไม่เคยผ่านการทำไม้มาก่อน สภาพป่ายังอุดมสมบูรณ์ และมีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ชุกชุม คณะรัฐมนตรีจึงได้มีมติให้รักษาไว้เป็นป่าคุ้มครอง เมื่อปี 2504 ต่อมาในปี 2511 กองบำรุง กรมป่าไม้ได้ส่งเจ้าหน้าที่ไปดำเนินการสำรวจ เพื่อประกาศเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และได้มีประกาศคณะปฏิวัติกำหนดเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองนาคา เนื้อที่ 300,000 ไร่ เมื่อปี 2515 >>คลิก<< ต่อมาในปี2534 ได้มีพระราชกฤษฎีกาขยายเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองนาคาเพิ่มเติมอีก 31,456 ไร่ >>คลิก<< คลอบคลุมท้องที่ตำบลเขาพัง อำเภอบ้านตาขุน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ปัจจุบันเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองนาคามีเนื้อที่ทั้งหมด 331,456 ไร่
ภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศเป็นเทือกเขาสูงชันสลับซับซ้อน มีพื้นที่ราบน้อย ระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 20 - 1,395 เมตร จุดที่สูงสุดคือเขาหลังคาตึก เป็นแนวแบ่งเขตจังหวัดระนองกับจังหวัดสุราษฎร์ธานี จึงเป็นแหล่งกำเนิดลำคลองหลายสายที่สำคัญ ได้แก่ คลองแพรกซ้าย คลองแพรกขวา คลองเชี่ยวเหลียง คลองกะเปร์ คลองบางหิน เป็นต้น ซึ่งระบายน้ำลงสู่ทะเลอันดามัน ภูมิอากาศ สภาพภูมิอากาศ มีฝนตกชุกเกือบตลอดปี แบ่งเป็น 2 ฤดู คือ ฤดูฝนตั้งแต่เดือนเมษายนถึงเดือนพฤศจิกายน และฤดูแล้งเดือนธันวาคมถึงมีนาคม
ความหลากชนิดของสัตว์ป่า
- ลัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 53 ชนิด นก 214 ชนิด สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 47 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 94 ชนิด
- ใกลัสูญพันธุ์อย่างยิ่ง (CR) : วัวแดง
- ใกล้สูญพันธุ์ (EN) : กระจงควาย ช้างป่า สมเสร็จ และเสือโคร่ง
- มีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ (VU) : กระทิง กระรอกบินแก้มสีแดง ค่างแว่นถิ่นใต้ ชะนีมือขาว ชะมดแปลงลายแถบ นากใหญ่ขนเรียบ กระรอกบินหูดำ เสือดาว/เสือดำ เสือไฟ หนูเหม็น หมีควาย และหมีหมา
ชนิดป่าไม้
ป่าดิบชื้น
