เขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย
(Thale Noi Non-hunting Area)
![]() |
![]() |
อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตห้ามล่าสัตว์ป่าในประเทศไทย (2560) |
ความเป็นมา
ทะเลน้อยเป็นบึงน้ำจืดขนาดใหญ่ที่มีนกน้ำนานาชนิดอาศัยอยู่อย่างชุกชุมกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ได้กำหนดพื้นที่บริเวณทะเลน้อย ท้องที่จังหวัดพัทลุงเป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่า เมื่อปี 2518 >>คลิก<< ต่อมาได้ขยายพื้นที่เพิ่มขึ้นอีก 2 ครั้ง เมื่อปี 2523 >>คลิก<< และ ปี 2525 >>คลิก<< ครอบคลุมท้องที่จังหวัดสงขลา และจังหวัดนครศรีธรรมราช
ลักษณะทางกายภาพ
เป็นพื้นที่ลุ่ม ประกอบด้วยส่วนที่เป็นพื้นดิน ซึ่งเป็นที่ราบน้ำท่วมถึงพรุและส่วนที่เป็นพื้นน้ำ คือ ทะเลน้อย มีความลึกเฉลี่ย 1.2 เมตร ในฤดูน้ำหลากน้ำจะท่วมสูง จากระดับปกติถึง 1.5 เมตร แล้วระบายสู่ทะเลหลวงซึ่งอยู่ตอนใต้ของพื้นที่อย่างรวดเร็ว ในพื้นที่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อยเป็นแหล่งกสิกรรมดั้งเดิม คือ ทำนา และเลี้ยงสัตว์โดยเฉพาะควายน้ำ
ความหลากชนิดของสัตว์ป่า
สังคมพืช
ป่าพรุ พืชน้ำ ทุ่งหญ้า
แผนผังที่ตั้ง