แม่น้ำภาชี

เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแม่น้ำภาชี
(Mae nam Phachi Wildlife Sanctuary)

 

อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในประเทศไทย (2560)

 

 

ความเป็นมา

เนื่องจากป่าแม่น้ำภาชี มีลักษณะภูมิประเทศเป็นเทือกเขาสลับซับซ้อน เป็นป่าต้นน้ำลำธารมีแหล่งน้ำและแหล่งอาหารของสัตว์ป่าอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ และมีสัตว์ป่าหลายชนิดอาศัยอยู่อย่างชุกชุม ดังนั้นเพื่อให้พื้นที่ป่าตั้งกล่าวเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่าโดยปลอดภัยและรักษาไว้ซึ่งพันธุ์สัตว์ป่า รวมทั้งเป็นการช่วยป้องกันรักษาต้นน้ำลำธารและป่าไม้ ตลอดจนสภาพสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติที่มีอยู่ในพื้นที่แห่งนี้ให้คงอยู่ตลอดไป จึงมีพระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณดังกล่าวให้เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เมื่อปี 2521 >> คลิก <<

ลักษณะทางกายภาพ

เป็นภูเขาสูงสลับขับซ้อน มียอดเขาที่สูงที่สุดคือ เขาพุน้ำร้อน สูงประมาณ 1,062 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง โดยมีที่ราบน้อยมาก ส่วนใหญ่เป็นที่ราบแคบ ๆตามลำห้วยหญ่เป็นแหล่งต้นน้ำแม่น้ำภาชีสาขาแม่น้ำแควใหญ่ประกอบด้วย ห้วยต้องกินเจ้า ห้วยพุระกำ แม่น้ำภาชี ต้านตะวันตกของพื้นที่เป็นแหล่งกำเนิด ห้วยน้ำพุร้อน ห้วยสวนพลู ห้วยจารุณีย์ ห้วยลำบัวทอง ห้วยน้ำใส ไหลลงห้วยท่าเคย ซึ่งไหลลงแม่น้ำภาชีที่ตำบลสวนผึ้ง ภูมิอากาศ เป็นบริเวณที่มีปริมาณน้ำฝนอยู่ในเกณฑ์ต่ำ เพราะอยู่ในเขตเงาฝนมีปริมาณ น้ำฝนเฉลี่ยรายปี 246.3 มิลลิเมตร ธรณีวิทยา ลักษณะธรณีวิทยาเป็นหินแกรนิตแทรกตัวขึ้นมาในหินเดิม ซึ่งเป็นหินตะกอน หินดินดาน และหินทราย และมีน้ำร้อนนำพาเอาแร่ดีบุกมาสะสมตัวกันตามสายแร่

ความหลากชนิดของสัตว์ป่า

  • สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 60 ชนิด นก 210 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 38 ชนิด สัตว์สะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก 36 ชนิด
  • ใกล้สูญพันธ์ุอย่างยิ่ง (CR) : วัวแดง
  • ใกล้สูญพันธ์ (EN) : เก้งหม้อ สมเสร็จ กระจงควาย
  • มีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ (VU) กระทิง หมาจิ้งจอก หมีหมา ค้างคาวฟันหน้าซ้อนเล็ก ชะนี่ธรรมดา กระรอกบินแก้มแดง ค้างคาวยอดกล้วยปีกใส ค้างคาวยอดกล้วย ปีกปุ่ม ลิงเสน ค้างคาวหน้าร่อง เสือดาว เสือปลา ค่างแว่นถิ่นใต้ และหมีควาย

สังคมพืช

ป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้ง ป่าที่ฟื้นฟูตามธรรมชาติ ป่าเบญจพรรณ ป่าไผ่ และพื้นที่ที่ไม่ใช่ป่า 

แผนผังที่ตั้ง