เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแม่น้ำภาชี
(Mae nam Phachi Wildlife Sanctuary)
![]() |
![]() |
อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในประเทศไทย (2560) |
ความเป็นมา
เนื่องจากป่าแม่น้ำภาชี มีลักษณะภูมิประเทศเป็นเทือกเขาสลับซับซ้อน เป็นป่าต้นน้ำลำธารมีแหล่งน้ำและแหล่งอาหารของสัตว์ป่าอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ และมีสัตว์ป่าหลายชนิดอาศัยอยู่อย่างชุกชุม ดังนั้นเพื่อให้พื้นที่ป่าตั้งกล่าวเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่าโดยปลอดภัยและรักษาไว้ซึ่งพันธุ์สัตว์ป่า รวมทั้งเป็นการช่วยป้องกันรักษาต้นน้ำลำธารและป่าไม้ ตลอดจนสภาพสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติที่มีอยู่ในพื้นที่แห่งนี้ให้คงอยู่ตลอดไป จึงมีพระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณดังกล่าวให้เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เมื่อปี 2521 >> คลิก <<
ลักษณะทางกายภาพ
เป็นภูเขาสูงสลับขับซ้อน มียอดเขาที่สูงที่สุดคือ เขาพุน้ำร้อน สูงประมาณ 1,062 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง โดยมีที่ราบน้อยมาก ส่วนใหญ่เป็นที่ราบแคบ ๆตามลำห้วยหญ่เป็นแหล่งต้นน้ำแม่น้ำภาชีสาขาแม่น้ำแควใหญ่ประกอบด้วย ห้วยต้องกินเจ้า ห้วยพุระกำ แม่น้ำภาชี ต้านตะวันตกของพื้นที่เป็นแหล่งกำเนิด ห้วยน้ำพุร้อน ห้วยสวนพลู ห้วยจารุณีย์ ห้วยลำบัวทอง ห้วยน้ำใส ไหลลงห้วยท่าเคย ซึ่งไหลลงแม่น้ำภาชีที่ตำบลสวนผึ้ง ภูมิอากาศ เป็นบริเวณที่มีปริมาณน้ำฝนอยู่ในเกณฑ์ต่ำ เพราะอยู่ในเขตเงาฝนมีปริมาณ น้ำฝนเฉลี่ยรายปี 246.3 มิลลิเมตร ธรณีวิทยา ลักษณะธรณีวิทยาเป็นหินแกรนิตแทรกตัวขึ้นมาในหินเดิม ซึ่งเป็นหินตะกอน หินดินดาน และหินทราย และมีน้ำร้อนนำพาเอาแร่ดีบุกมาสะสมตัวกันตามสายแร่
ความหลากชนิดของสัตว์ป่า
สังคมพืช
ป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้ง ป่าที่ฟื้นฟูตามธรรมชาติ ป่าเบญจพรรณ ป่าไผ่ และพื้นที่ที่ไม่ใช่ป่า
แผนผังที่ตั้ง