มาพูดถึงตัวตุ่นกับสำนวนกันก่อน คำว่าตุ่นนั้นเป็นคนที่คล้องจองกับคำว่าเต่า จึงเกิดเป็นสำนวนนี้ขึ้นมา

 

ตุ่นเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ตุ่นมีดวงตาขนาดเล็กมาก ถูกปิดด้วยขน จนแทบจะมองไม่เห็นดวงตาของตุ่นเลย ตุ่นเป็นสัตว์ที่มีประสาทสัมผัสที่ดี ทั้งการได้ยิน, การดมกลิ่น ซึ่งในวัยที่เจริญเติบโตยังไม่เต็มที่นั้น ตุ่นจะมีขนสีเขม่าถึงสีดำ ขนสั้นและอ่อนนุ่ม และเมื่อถึงวัยที่เจริญเติบโตเต็มที่แล้ว ขนบริเวณคางและบริเวณกลางท้องจะแปรเปลี่ยนไปเป็นสีน้ำตาล

 

ตุ่นมีนิ้วข้างละห้านิ้ว มีเล็บที่แหลมคมและค่อนข้างยาวจนเห็นได้ชัด ส่วนเท้าคู่หน้าแบนและมีขนาดใหญ่เป็นสีชมพู มีไว้ใช้สำหรับการขุดดิน

 

ตุ่นอาศัยอยู่โพรงใต้ดินที่ขุดขึ้นเอง ในพื้นที่ซึ่งค่อนข้างสูงจากระดับน้ำทะเล บริเวณที่มีการทับถมของซากพืชหรือใบไม้ อาจจะพบในที่เคยผ่านการทำไร่เลื่อนลอยมาก่อน ซึ่งโพรงที่ตุ่นอยู่อาศัย สามารถเป็นห้องเสบียงเก็บอาหารไว้ได้สำหรับถึงฤดูแล้ง โดยกิจกรรมของตุ่นคือการขุดดิน ตุ่นอยู่ที่ไหน ดินบริเวณนั้นจะได้รับการพรวนดินอยู่เสมอ

 

ตุ่นเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ถูกจัดอยู่ในอันดับสัตว์กินแมลง มีระบบเผาผลาญที่ดีเยี่ยม จึงจำเป็นต้องบริโภคอาหารในจำนวนมาก โดยตุ่นสามารถบริโภคอาหารได้เท่ากับน้ำหนักตัว จึงไม่สามารถอดอาหารได้นาน มักบริโภคพวกสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลังตามพื้นดิน เช่น ไส้เดือน กิ้งกือ ตะขาบ มด แมลงปีกแข็ง และดักแด้ของหนอน และพืชประเภทหัว เช่น มันหรือแห้ว เป็นต้น

 

ตุ่นมีชีวิตอยู่ได้ประมาณ 3 ปี มีการผสมพันธุ์ในช่วงประมาณเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมิถุนายน มีระยะเวลาตั้งท้องประมาณ 6 สัปดาห์ และออกลูกครั้งละ 3-5 ตัว

 

ตัวตุ่นนั้นมีเรื่องราวอีกเยอะให้เราได้รู้ มากกว่าที่เราจะรู้จักอยู่แค่ในสำนวน แล้วเจ้าตุ่นก็ไม่ได้โง่อย่างที่สำนวนเขาว่ากันนะ