17.มณฑาป่า

มณฑาป่า


ไม้ดอกหอมพื้นเมืองของไทย "มณฑาป่า" 
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Manglietia garrettii Cralb
ชื่ออื่น : มณฑาดอย มะองนก ปอนาเตอ
วงศ์ : MAGNOLIACEAE

ลักษณะพฤกษศาสตร์ : ไม้ต้นขนาดใหญ่ สูง 10-20 ม. ใบ เป็นใบเดี่ยวหนาคล้ายแผ่นหนัง รูปรี แกมขอบขนาน โคนใบมน ปลายใบแหลมเส้นใบ 15-25 คู่ ก้านใบยาว 3-5 ซม. มีขนสีน้ำตาลแน่น โคนก้านบวมพอง
ดอก สีชมพูแดงแกมม่วง เมื่อตูมรูปทรงป้อมยาว ก้านดอกยาว 2.5-3 ซม. กลีบดอกรูปกระทง หนา อวบน้ำ  
ผล เป็นผลกลุ่ม รูปไข่ป้อม กว้าง 3.5-4 ซม. ยาว 4-5 ซม.มีผลย่อยจำนวนมาก เมื่อแก่จะแยกกัน ส่วนบนจะมีจงอยสั้น

 

   

การกระจายพันธุ์ : พบทางภาคเหนือของไทยตามป่าดิบเขา ที่ระดับความสูง1,000-2,000 เมตร

สถานภาพ : พืชถิ่นเดียวและพืชหายาก ปัจจุบันได้รับการพัฒนาให้กลายเป็นไม้ประดับจนพ้นสภาพของความเป็นไม้หายาก ในธรรมชาติมีจำนวนต้นเหลือไม่มากเนื่องจากยังมีการ ใช้ประโยชน์แม้ว่ามีเนื้อไม้ค่อนข้างอ่อน แต่ก็ถูกตัดฟันออกจากป่านำไปใช้ในงานก่อสร้างและทำเครื่องเรือนบางชนิด มณฑาป่าก็ยังเป็นชนิดที่ต้องมีการอนุรักษ์ไว้

ที่มา : http://www.qsbg.org/Database/Botanic_Book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=1020 https://www.facebook.com/107299170866439/photos/a.107313667531656/301029314826756/