เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสะเมิง
(Sa Moeng Wildlife Sanctuary)

อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในประเทศไทย (2560)

ความเป็นมา

สำนักอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ กรมป่าไม้ ได้รับรายงานจากเขตห้ามล่าสัตว์ป่าแม่เลา-แม่แสะ ตามหนังสือ ที่ กษ 0712 (ชม.6) /51 ลงวันที่ 20 เมษายน 2536 ว่าสำนักงานป่าไม้เขตเชียงใหม่สั่งการให้เขตห้ามล่าสัตว์ป่าแม่เลา-แม่แสะ ไปร่วมดำเนินการร่างแผนงานอนุรักษ์ฟื้นฟูสภาพป่าไม้เพื่อดำเนินการตามโครงการอนุรักษ์ฟื้นฟูสภาพป่าไม้ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าสะเมิง อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ อันเนื่องมาจากพระราชดำริ จึงขอรับการสนับสนุนให้ส่งเจ้าหน้าที่ออกไปดำเนินการสำรวจเพื่อจัดตั้งเป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่า ผลการสำรวจพบว่าพื้นที่ป่ามีความอุดมสมบูรณ์มีสัตว์ป่าที่หายากอาศัยอยู่หลายชนิดมีความเหมาะสมเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า กรมป่าไม้จึงมีคำสั่งที่808/2537 ลงวันที่ 16 พฤษภาคม 2537 ให้นายอาทิตย์ สาธุเม เจ้าหน้าที่บริหารงานป่าไม้ 6 ทำหน้าที่ควบคุมพื้นที่ เพื่อจัดตั้งเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสะเมิง ซึ่งต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกา กำหนดให้พื้นที่ป่าบริเวณดังกล่าวเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสะเมิง

ภูมิประเทศ

ภูมิประเทศเป็นเทือกเขาที่สูงชันสลับซับซ้อน สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 700-1,300 เมตร ล้อมรอบด้วยอุทยานแห่งชาติขุนขาน และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแม่เลา-แม่แสะ เป็นป่าต้นน้ำลำธารที่สำคัญของลำห้วยน้อยใหญ่ซึ่งไหลลงแม่น้ำปิงได้แก่ ห้วยน้ำจุ่ม และห้วยน้ำขานภูมิอากาศแบ่งได้ 3 ฤดูกาล ดังนี้ ฤดูหนาว เริ่มจากเดือนพฤศจิกายน - เดือนกุมภาพันธ์ฤดูร้อน เริ่มปลายเดือนกุมภาพันธ์ - ตันเดือนพฤษภาคม ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่เดือนพฤษภาคม - เดือนพฤศจิกายน

ความหลากชนิดของสัตว์ป่า

• ความหลากชนิด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 64 ชนิด นก 117 ชนิด สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 26 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 37 ชนิด
• ใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง (CR) 1 ชนิด ได้แก่ กวางผา
• ใกล้สูญพันธุ์ (EN) 3 ชนิด ได้แก่ เก้งหม้อ ช้างป่า และลิงอ้ายเงี้ยะ
• มีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ (VU) 9 ชนิด ได้แก่ ชะนีมือขาว นากใหญ่ขนเรียบ ลิงเสน เสือปลา เสือไฟ หมาจิ้งจอก หมาใน หมีควาย และหมีหมา

ชนิดป่าไม้

ป่าไม้ก่อ-ไม้สน ป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง และป่าดิบเขา

• ชนิดป่าไม้ ปี พ.ศ. 2561 >>กำลังดำเนินการ<<

แผนผังที่ตั้ง