(เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าควนแม่ยายหม่อน)
(Khuan Mae Yai Mon Wildlife Sanctuary)
![]() |
![]() |
อ้างอิง : หนังสือข้อมูลเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในประเทศไทย (2560) |
ความเป็นมา
สำนักงานป่าไม้จังหวัดชุมพร ได้รับหนังสือจากหน่วยปรับปรุงต้นน้ำพะโต๊ะ สำนักงานป่าไม้เขตสุราษฎร์ธานี ลงวันที่ 22 พฤศจิกายน 2535 พร้อมสำเนาหนังสือ นายลำดวน กิจช่วยการลงวันที่ 10 พฤศจิกายน 2535 แจ้งว่าพื้นที่ป่าบริเวณควนแม่ยายหม่อน เขตติดต่อระหว่างจังหวัดชุมพร และจังหวัดระนอง มีสภาพป่าสมบูณ์ เป็นพื้นที่ป่าต้นน้ำลำธาร มีสัตว์ป่าหลายชนิดอาศัยอยู่จำนวนมากโดยเฉพาะเลียงผาสัตว์ป่าสงวน มีบึงน้ำขนาดใหญ่ มีนักท่องเที่ยวมาพักผ่อนอยู่เสมอ จึงขอให้กำหนดบริเวณควนแม่ยายหม่อนเป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่า สำนักงานป่าไม้จังหวัดชุมพร จึงได้มีหนังสือเสนอไปยังกรมป่าไม้ กรมป่าไม้จึงส่งเจ้าหน้าที่จากส่วนอนุรักษ์สัตว์ป่า สำนักอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติไปสำรวจพื้นที่ ผลการสำรวจพบว่า พื้นที่บริเวณดังกล่าวและป่าใกล้เคียงในท้องที่จังหวัดระนอง มีความเหมาะสมและอยู่ในเกณฑ์ที่จะกำหนดเป็นขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า กรมป่าไม้จึงดำเนินการเพื่อประกาศเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า โดยมีพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าควนแม่ยายหม่อน เมื่อปี 2542 >>คลิก<<
ภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศเป็นเทือกขาสูงสลับซับซ้อน ระดับความสูง 100 - 975 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ยอดเขาสูงสุด คือ เขาพ่อตาโชงโดง ความลาดชันสูง ตั้งแต่ 25 เปอร์เซ็นต์ เป็นต้นน้ำลำธารของจังหวัดชุมพรและจังหวัดระนอง ภูมิอากาศ ภูมิอากาศแบ่งเป็น 2 ฤดู คือ ฤดูฝนเริ่มตั้งแต่เดือนพฤษภาคม-เดือนพฤศจิกายน ซึ่งเป็นอิทธิพลของลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ส่วนในช่วงที่มีฝนตกน้อยคือช่วงเดือนธันวาคม-เดือนเมษายนโดยได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ
ความหลากชนิดของสัตว์ป่า
ชนิดป่าไม้
ป่าดิบขึ้น
แผนผังที่ตั้ง